Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε ανάγκη...

Όπως φαντάζομαι πολλοί από εσάς, έχουμε πολλούς γνωστούς και φίλους οι οποίοι με μεγάλη ευκολία λένε πως "εγώ δεν πιστεύω". Τί γίνεται όμως όταν ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη; Οι ευκολίες της καθημερινής μας ζωής έχουν δημιουργήσει την ψευδαίσθηση μιας ανεξαρτησίας και ευδαιμονίας η οποία θεωρείται ως δεδομένη. Παρολαυτά, ακόμη και σήμερα αρρώστιες, οικονομικές, κοινωνικές και κάθε είδους καθημερινές δυσκολίες και φυσικά ο θάνατος είναι γεγονός που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.

Ο Αλλάχ (σουμπχάνα-βα-τα-άλα - ο Ύψιστος και Παντοδύναμος) μας ενημερώνει στο Κοράνι (ερμηνεία του εδαφίου): "Και εάν η δυστυχία αγγίξει τον άνθρωπο, τότε αυτός μας επικαλείται (με όλους τους δυνατούς τρόπους) - είτε ξαπλωμένος, είτε καθιστός, είτε όρθιος. Αλλά όταν τον διασώσουμε από το πρόβλημά του, αυτός συνεχίζει την πορεία του σαν να μην Μας είχε επικαλεσθεί ποτέ για το πρόβλημά του! Και έτσι οι πράξεις τους (των αμαρτωλών, των παραβατών) τους φαίνονται δίκαιες." [κεφάλαιο 10 - Γιούνους, εδάφιο 12]

Πρέπει να αναρωτηθούμε εάν βρισκόμαστε σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων. Εάν η απάντηση είναι "ναι" τότε δεν είναι μία μορφή υποκρισίας; Από τη μία ο άνθρωπος επικαλείται την βοήθεια του Θεού και από την άλλη, τη στιγμή που ανακουφίζεται από τις δυσκολίες του ξεχνά την βοήθεια του Θεού.

Ίσως ο σημαντικότερος άπιστος που αναφέρεται στο Κοράνι είναι ο φαραώ, την εποχή του Μωυσή (είθε ο Αλλάχ να τον ευλογεί). Είναι η προσωποποίηση της πιο ακραίας απιστίας. Και όμως ακόμη και αυτός την τελευταία στιγμή της ζωής του αποδέχθηκε την κυριαρχία του Αλλάχ και την υποταγή του σε Αυτόν (ερμηνεία του εδαφίου): "Και κάναμε τα παιδιά του Ισραήλ να περάσουν μέσα από την θάλασσα, (ενώ) ο φαραώ κι οι στρατιώτες του, τους ακολούθησαν με αυθάδεια και πείσμα. Τελικά, όταν συνετρίβη από τα κύματα, είπε: 'πιστεύω πως δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από Αυτόν που πιστεύουν τα παιδιά του Ισραήλ. Και είμαι ένας από αυτούς που υποτάσσεται (στην θέληση του Αλλάχ και στο Ισλάμ)' " [κεφάλαιο 10 - Γιούνους, εδάφιο 90].

Ο φαραώ λοιπόν έφτασε σε ένα σημείο απελπισίας και αμέριστης δυσκολίας να παραδεχτεί την ανωτερότητα του Αλλάχ και να υποταχθεί σε αυτήν. Είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε πως κάθε μέρα, κάθε στιγμή είναι μια ευλογία του Αλλάχ (σουμπχάνα-βα-τα-άλα - ο Ύψιστος και Παντοδύναμος) και να μην ξεχνάμε να τον ευχαριστούμε γι' αυτό.

Το Ισλάμ υποστηρίζει πως ο καθένας μας ξέρει την αλήθεια, γνωρίζει την ύπαρξη του Δημιουργού του. Επειδή όμως είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπου να ξεχνά, το Ισλάμ δίνει την πρακτική διέξοδο στο να βρισκόμαστε συνεχώς στην ενθύμηση του Θεού. Το Ισλάμ μας βοηθά να μην ξεχνάμε.