Φέτος το Αΐντ Αλ Φιτρ (η γιορτή του τέλος του Ραμαζανίου - του μήνα της νηστείας) ήταν την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010.
Γιορτάστηκε και στην Αθήνα με εκδήλωση στην πλατεία Κοτζιά.
Ευτυχισμένο Αΐντ Αλ Φιτ!
Ευτυχισμένο Αΐντ Αλ Φιτρ!
Φέτος το Αΐντ Αλ Φιτρ (η γιορτή του τέλος του Ραμαζανίου - του μήνα της νηστείας) ήταν την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010.
Γιορτάστηκε και στην Αθήνα με εκδήλωση στην πλατεία Κοτζιά.
Ευτυχισμένο Αΐντ Αλ Φιτ!
O Ιησούς (είθε ο Αλλάχ να τον ευλογεί) στο Ισλάμ
Στο Ισλάμ, ο Ιησούς (Αραβικά: عيسى `Isa) θεωρείται ένας αγγελιοφόρος του Θεού, που είχε σταλεί για να καθοδηγήσει τη Παιδιά του Ισραήλ (Bani isrā'īl) με μια νέα γραφή, το Injīl (ευαγγέλιο).
Το Κοράνι, αναφέρει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία (Maryam) ως αποτέλεσμα της παρθενικής σύλληψη, ένα θαυματουργό γεγονός που συνέβη με το διάταγμα του Θεού. Για την ενίσχυση του, στην προσπάθειά του, ο Ιησούς είχε την ικανότητα να εκτελεί θαύματα, όλα με την άδεια του Θεού. Σύμφωνα με το Κοράνι, ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε, αλλά έτσι φάνηκε σε αυτούς που το διακύρηταν [4:157]. Στην πραγματικότητα ο Αλλάχ τον ανύληψε κοντά Του [4:158].
Η Ισλαμική παράδοση αφηγείται ότι θα επιστρέψει στη γη κοντά στην ημέρα της κρίσης για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και την ήττα "Του ψευδού Μεσσία" (Masīḥ al-ad-Dajjāl, επίσης γνωστό ως Αντίχριστο). Όπως όλοι προφήτες το Ισλάμ, ο Ιησούς θεωρείται ότι ήταν ένας μουσουλμάνος, ο οποίος κήρυξε για τους ανθρώπους την υποταγή στην θέληση του Θεού.
Το Ισλάμ απορρίπτει ότι ο Ιησούς ήταν Θεός, ή υιός του Θεού, αναφέροντας ότι ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος που, όπως και οι άλλοι προφήτες, είχε επιλεγεί για τη διάδοση του μηνύματος του Θεού.
Η σοβαρότερη αμαρτία στο Ισλάμ η θεοποίηση αντικειμένων ή ανθρώπων καθώς το Ισλάμ πιστεύει εμφατικά στην θεία μοναδικότητα του Θεού (tawhīd) ο οποίος δεν έχει κανένα απολύτως εταίρο.
Ο Ιησούς εμφανίζεται στο Ισλάμ ως προάγγελος Μοχάμμαντ και δεν μπορεί κανένας άνθρωπος να ονομάζεται μουσουλμάνος εάν και εφόσων δεν πιστεύει ότι ο Ιησούς ήταν προφήτης του Αλλάχ και πως του είχε δοθεί το Ευαγγέλιο.
Όσων αφορά την αποστολή του Ιησού, το Ισλάμ κυρρήτει πως αυτή ήταν αποκλειστικά για τα τέκνα του Ισραήλ (τους εβραίους) για το μήνυμα του μονοθεϊσμού και την υποταγή στη θέληση του ενός και μοναδικού Θεού.
Το Κοράνι αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο το οποίο και αναφέρεται πως δόθηκε στον Ιησού. Το Ευαγγέλιο περιγράφεται ως γραφή η οποία γεμίζει τις καρδιές των πιστών με πραότητα. Παρόλαυτά οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Ευαγγέλιο με την πάροδο του χρόνου αλλιώθηκε από ανθρώπους στο κείμενο και στην ερμηνεία, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους.
Στο Κοράνι αναφέροντα και θαύματα τα οποία έπραξε ο Ιησούς, πάντα με την άδεια του Θεού. Για παράδειγμα, αναφέρεται πως μίλησε και κύρηξε όταν ακόμη βρισκόταν στην κούνια του, πως έδωσε πνοή ζωής σε πήλινα μοντέλα πτηνών, πως θεράπευσε λεπρούς και ένα τυφλό.
Εν κατακλείδι, το Ισλάμ κυρήττει πως ο Ιησούς ήταν ένας από τους αγαπητούς προφήτες του Θεού ο οποίος εστάλθει για να κυρήξει στους εβραίους και πως δεν ήταν θεός ή υιός θεού.
Το Κοράνι, αναφέρει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία (Maryam) ως αποτέλεσμα της παρθενικής σύλληψη, ένα θαυματουργό γεγονός που συνέβη με το διάταγμα του Θεού. Για την ενίσχυση του, στην προσπάθειά του, ο Ιησούς είχε την ικανότητα να εκτελεί θαύματα, όλα με την άδεια του Θεού. Σύμφωνα με το Κοράνι, ο Ιησούς δεν σταυρώθηκε, αλλά έτσι φάνηκε σε αυτούς που το διακύρηταν [4:157]. Στην πραγματικότητα ο Αλλάχ τον ανύληψε κοντά Του [4:158].
Η Ισλαμική παράδοση αφηγείται ότι θα επιστρέψει στη γη κοντά στην ημέρα της κρίσης για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και την ήττα "Του ψευδού Μεσσία" (Masīḥ al-ad-Dajjāl, επίσης γνωστό ως Αντίχριστο). Όπως όλοι προφήτες το Ισλάμ, ο Ιησούς θεωρείται ότι ήταν ένας μουσουλμάνος, ο οποίος κήρυξε για τους ανθρώπους την υποταγή στην θέληση του Θεού.
Το Ισλάμ απορρίπτει ότι ο Ιησούς ήταν Θεός, ή υιός του Θεού, αναφέροντας ότι ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος που, όπως και οι άλλοι προφήτες, είχε επιλεγεί για τη διάδοση του μηνύματος του Θεού.
Η σοβαρότερη αμαρτία στο Ισλάμ η θεοποίηση αντικειμένων ή ανθρώπων καθώς το Ισλάμ πιστεύει εμφατικά στην θεία μοναδικότητα του Θεού (tawhīd) ο οποίος δεν έχει κανένα απολύτως εταίρο.
Ο Ιησούς εμφανίζεται στο Ισλάμ ως προάγγελος Μοχάμμαντ και δεν μπορεί κανένας άνθρωπος να ονομάζεται μουσουλμάνος εάν και εφόσων δεν πιστεύει ότι ο Ιησούς ήταν προφήτης του Αλλάχ και πως του είχε δοθεί το Ευαγγέλιο.
Όσων αφορά την αποστολή του Ιησού, το Ισλάμ κυρρήτει πως αυτή ήταν αποκλειστικά για τα τέκνα του Ισραήλ (τους εβραίους) για το μήνυμα του μονοθεϊσμού και την υποταγή στη θέληση του ενός και μοναδικού Θεού.
Το Κοράνι αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο το οποίο και αναφέρεται πως δόθηκε στον Ιησού. Το Ευαγγέλιο περιγράφεται ως γραφή η οποία γεμίζει τις καρδιές των πιστών με πραότητα. Παρόλαυτά οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι το Ευαγγέλιο με την πάροδο του χρόνου αλλιώθηκε από ανθρώπους στο κείμενο και στην ερμηνεία, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους.
Στο Κοράνι αναφέροντα και θαύματα τα οποία έπραξε ο Ιησούς, πάντα με την άδεια του Θεού. Για παράδειγμα, αναφέρεται πως μίλησε και κύρηξε όταν ακόμη βρισκόταν στην κούνια του, πως έδωσε πνοή ζωής σε πήλινα μοντέλα πτηνών, πως θεράπευσε λεπρούς και ένα τυφλό.
Εν κατακλείδι, το Ισλάμ κυρήττει πως ο Ιησούς ήταν ένας από τους αγαπητούς προφήτες του Θεού ο οποίος εστάλθει για να κυρήξει στους εβραίους και πως δεν ήταν θεός ή υιός θεού.
Ξέρεις ότι...
- Ο Ιησούς όπως και ο Ιωάννης ο βαπτηστής, ο Μωησής και ο Αβραάμ (ειρήνη σε αυτούς) είναι όλοι προφήτες στο Ισλάμ και αναφέρονται στο Κοράνι. Ένας άνθρωπός δεν είναι δυνατόν να ονομάζεται μουσουλμάνος εάν δεν πιστεύει και αγαπάει όλους αυτούς τους προφήτες του Θεού
- Η Ισλαμική μαντήλα, ρούχο με το οποίο καλύπτονται οι μουσουλμάνες είναι απευθείας εμπνευσμένο από την Παρθένο Μαρία (ειρήνη σε αυτήν)
- Ισλάμ σημαίνει υποταγή στη θέληση του ενός και μοναδικού Θεού και μουσουλμάνος σημαίνει ο άνθρωπος ο οποίος υποτάσσεται στη θέληση του Αλλάχ. Ετυμολογικά, η σελήνη, ο ήλιος, η γη είναι "μουσουλμάνοι" καθώς υποτάσσονται στους νόμους της φύσης, δημιουργία του Αλλάχ
- Αλλάχ είναι το όνομα του ενός και μοναδικού Θεού
- Το 19ο κεφάλαιο του Κορανίου ονομάζεται "Μύριαμ" αναφερόμενο στην Παρθένο Μαρία (ειρήνη σε αυτήν), μητέρα του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν)
- Η μόνη γυναίκα που αναφέρεται εξ'ονόματος στο Κοράνι είναι η Παρθένος Μαρία
- Το 3ο κεφάλαιο του Κορανίου ονομάζεται "Αλ-Ιμράν" αναφερόμενο στην οικογένεια της Παρθένου Μαρίας
Περιγραφή του Προφήτη (είθε ειρήνη να είναι μαζί του)
Όταν ο Προφήτης (ειρήνη σ 'αυτόν) μετανάστευσε από τη Μέκκα στη Μεδίνα (εγίρα το 622), κατά την διάρκεια του ταξιδιού, του πέρασε από τη σκηνή της Ουμ-Αμπάντ. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στη σκηνή, η ηλικιωμένη γυναίκα είδε με τα μάτια της ένα θαύμα του Προφήτη.
Ο Προφήτης μαζί με τον Αμπου-Μπάκρ (ειρήνη σ' αυτόν) και ένα οδηγό, σταμάτησαν στη συγκεκριμένη σκηνή επειδή διψούσαν και πεινούσαν και ρώτησαν την Ουμ-Αμπάντ εάν έχει φαγητό ή νερό να μοιραστεί μαζί τους. Η ηλικιωμένη γυναίκα δεν είχε τίποτα. Το μόνο που είχε ήταν μια ηλικιωμένη και ιδιαίτερα αδύνατη κατσίκα. Ο Προφήτης ζήτησε να την άρμεξει. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η κατσίκα έδωσε γάλα τόσο ούτως ώστε να χωρτάσουν όλοι στην σκηνή καθώς και να μείνει απόθεμα γάλακτος για την Ουμ-Αμπάντ.
Όταν ο σύζυγός της ήρθε πίσω, εξεπλάγει βρίσκοντας μια μεγάλη ποσότητα γάλακτος και ρώτησε την γυναίκα του: "Που βρέθηκε όλο αυτό το γάλα;"
και αυτή απάντηση: «Ο Αλλάχ έστειλε ένα ευλογημένος άνθρωπο που πέρασε από το δρόμο μας και αυτός άρμεξε την ηλικιωμένη κατσίκα μας."
Ο σύζυγός της στη συνέχεια είπε: «Περιγράψτε τον σε μένα, ο Ουμ-Αμπάντ."
Και αυτή στη συνέχεια είπε:
«Είδα έναν άνθρωπο που είναι όμορφος, με λαμπερή φυσιογνωμία, έχωντας όμορφες αναλογίες, με ούτε ένα μεγάλο στομάχι ούτε ένα μικρό κεφάλι. Έχει αξιοπρεπή εμφάνιση, με όμορφα χαρακτηριστικά, βαθιά μαύρα μάτια και μακρύ βλεφαρίδες. Η φωνή του δεν είναι χονδροειδής. Έχει μακρύ λαιμό, πυκνή και στρογγυλεμένη γενειάδα, και πυκνά φρύδια. Όταν είναι σιωπηλός, είναι ήρεμος και όταν μιλάει, η εμφάνισή του είναι εντυπωσιακή.
Είναι ο πιο όμορφος και εντυπωσιακός άνδρας από απόσταση και ο καλύτερος και πιο όμορφος από κοντά. Είναι γλυκομίλητος, σαφείς σε ό,τι λέει, λέγοντας ούτε πάρα πολλά ούτε πολύ λίγα λόγια και όταν μιλάει τα λόγια ρέουν σαν ένα περιδέριο μαργαριταριών.
Δεν είναι ούτε πολύ ψηλός αλλά ούτε και κοντός, ένας μεγαλοπρεπής άνδρας μεταξύ των δύο άλλων συνταξιδιωτών του (ένας από αυτούς ήταν ο Αμπού Μπάκρ - είθε ειρήνη να είναι μαζί του), και είναι ξεχωριστός από τους άλλους καθώς και ο πιο σεβαστός.
Έχει συντρόφους που τον περιβάλλουν. Όταν μιλάει, τον ακούνε, και όταν τους δίνει εντολές, σπεύδουν να εκπληρώσουν τις διαταγή του. Οι σύντροφοί του τον ακούνε και τον προσέχουν και παρόλαυτά δεν είναι ούτε υπερόπτης ούτε αδιάλλακτος."
Αυτή η περιγραφή της Ουμ-Αμπάντ έχει παραμείνει ως μία από τις πληρότερες περιγραφές της εμφάνισης του Προφήτη Μοχάμμαντ (είθε ειρήνη να είναι μαζί του).
Ο Προφήτης μαζί με τον Αμπου-Μπάκρ (ειρήνη σ' αυτόν) και ένα οδηγό, σταμάτησαν στη συγκεκριμένη σκηνή επειδή διψούσαν και πεινούσαν και ρώτησαν την Ουμ-Αμπάντ εάν έχει φαγητό ή νερό να μοιραστεί μαζί τους. Η ηλικιωμένη γυναίκα δεν είχε τίποτα. Το μόνο που είχε ήταν μια ηλικιωμένη και ιδιαίτερα αδύνατη κατσίκα. Ο Προφήτης ζήτησε να την άρμεξει. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η κατσίκα έδωσε γάλα τόσο ούτως ώστε να χωρτάσουν όλοι στην σκηνή καθώς και να μείνει απόθεμα γάλακτος για την Ουμ-Αμπάντ.
Όταν ο σύζυγός της ήρθε πίσω, εξεπλάγει βρίσκοντας μια μεγάλη ποσότητα γάλακτος και ρώτησε την γυναίκα του: "Που βρέθηκε όλο αυτό το γάλα;"
και αυτή απάντηση: «Ο Αλλάχ έστειλε ένα ευλογημένος άνθρωπο που πέρασε από το δρόμο μας και αυτός άρμεξε την ηλικιωμένη κατσίκα μας."
Ο σύζυγός της στη συνέχεια είπε: «Περιγράψτε τον σε μένα, ο Ουμ-Αμπάντ."
Και αυτή στη συνέχεια είπε:
«Είδα έναν άνθρωπο που είναι όμορφος, με λαμπερή φυσιογνωμία, έχωντας όμορφες αναλογίες, με ούτε ένα μεγάλο στομάχι ούτε ένα μικρό κεφάλι. Έχει αξιοπρεπή εμφάνιση, με όμορφα χαρακτηριστικά, βαθιά μαύρα μάτια και μακρύ βλεφαρίδες. Η φωνή του δεν είναι χονδροειδής. Έχει μακρύ λαιμό, πυκνή και στρογγυλεμένη γενειάδα, και πυκνά φρύδια. Όταν είναι σιωπηλός, είναι ήρεμος και όταν μιλάει, η εμφάνισή του είναι εντυπωσιακή.
Είναι ο πιο όμορφος και εντυπωσιακός άνδρας από απόσταση και ο καλύτερος και πιο όμορφος από κοντά. Είναι γλυκομίλητος, σαφείς σε ό,τι λέει, λέγοντας ούτε πάρα πολλά ούτε πολύ λίγα λόγια και όταν μιλάει τα λόγια ρέουν σαν ένα περιδέριο μαργαριταριών.
Δεν είναι ούτε πολύ ψηλός αλλά ούτε και κοντός, ένας μεγαλοπρεπής άνδρας μεταξύ των δύο άλλων συνταξιδιωτών του (ένας από αυτούς ήταν ο Αμπού Μπάκρ - είθε ειρήνη να είναι μαζί του), και είναι ξεχωριστός από τους άλλους καθώς και ο πιο σεβαστός.
Έχει συντρόφους που τον περιβάλλουν. Όταν μιλάει, τον ακούνε, και όταν τους δίνει εντολές, σπεύδουν να εκπληρώσουν τις διαταγή του. Οι σύντροφοί του τον ακούνε και τον προσέχουν και παρόλαυτά δεν είναι ούτε υπερόπτης ούτε αδιάλλακτος."
Αυτή η περιγραφή της Ουμ-Αμπάντ έχει παραμείνει ως μία από τις πληρότερες περιγραφές της εμφάνισης του Προφήτη Μοχάμμαντ (είθε ειρήνη να είναι μαζί του).
Η προσευχή στο Ισλάμ
Η προσευχή (σαλάατ) στο Ισλάμ αποτελείται από τα εξής στάδια:1. προετοιμασία για προσευχή
2. κάλεσμα για προσευχή
3. εκτέλεση της προσευχής
1. προετοιμασία για προσευχή
Η προετοιμασία για προσευχή έχει την πρακτική καθώς και την πνευματική πτυχή της.
1.1. τελετουργική πλύση (βουδού)
Πρακτικά ο πιστός πρέπει να πλύνει μέρος του σώματός του. Ο καθαρισμός για την προσευχή ξεκινά από τα χέρια. Χρησιμοποιώντας νερό ο πιστός πρώτα πλένει τα χέρια του τρεις φορές. Έπειτα ξεπλένει το στόμα του, επίσης τρεις φορές, στη συνέχεια την μύτη, χρησιμοποιώντας τα δάκτυλά του και νερό. 'Επειτα πλένει το πρόσωπό του (3 φορές) και τα χέρια μέχρι τους αγκώνες (3 φορές). Το επόμενο βήμα είναι να περάσει τα χέρια του με λίγο νερό στο κεφάλι του (1 φορά) και στη συνέχεια στο λαιμό (1 φορά) του και έπειτα να πλύνει τα αυτιά του εσωτερικά και εξωτερικά (επίσης 1 φορά).
1.2. μέρος
Τα ρούχα του πιστού και ο χώρος στον οποίο πρόκειται να γίνει η προσευχή πρέπει επίσης να είναι καθαρά. Ο πιστός καλείται να προσευχηθεί έχοντας ως κατεύθυνση την Μέκκα.
2. κάλεσμα για προσευχή (αδάν)
Έπειτα ακολουθεί το κάλεσμα για την προσευχή. Στο κάλεσμα ο πιστός προσφωνεί τα εξής λόγια:
- Αλλάχου άκμπαρ (4 φορές) που σημαίνει: Ο Αλλάχ είναι μεγάλος
- Ασάντου Αλλάχ ιλαάχα ίλα-λάχ (2 φορές) που σημαίνει: Μαρτυρώ (διακυρήτω) πως κανένας δεν είναι άξιος λατρείας εκτός από τον Αλλάχ
- Ασάντου άνα Μοχάμμαντ αρ-ρασούλουλα (2 φορές) που σημαίνει: Μαρτυρώ (διακυρήτω) πως ο Μοχάμμαντ είναι ο προφήτης του Αλλάχ
- Χάϊα λαλ σαλά (2 φορές) που σημαίνει: Έλα να προσευχηθείς
- Χάϊα λαλ φαλά (2 φορές) που σημαίνει: Έλα στην ευτυχία
- Αλλάχου άκμπαρ (2 φορές)
- Λά ιλαάχα ίλα-λάχ (1 φορά) που σημαίνει: Δεν υπάρχει κανένας αντάξιος λατρείας εκτός από τον Αλλάχ
3.1. τμήματα/Θέσεις της προσευχής (ρακάατ)
Αμέσως πριν το ξεκίνημα της προσευχής ο πιστός δηλώνει την πρόθεση του (Νίγιατ). Η προσευχή στο Ισλάμ διακρίνεται σε επιμέρους τμήματα τα οποία και ονομάζονται "Ρακάατ". Ένα ρακάατ αποτελείται από τέσσερις θέσεις του σώματος. Στην πρώτη θέση (Θέση1) ο κορμός του σώματος είναι όρθιος και το δεξί χέρι αγκαλίαζει το αριστερό το οποίο και βρίσκεται περίπου στη θέση της κοιλιάς. Στην δεύτερη θέση (Θέση2) τα χέρια βρίσκονται στα γόνατα και ο κορμός του σώματος κάνει κλίση 90 μοιρών με τα πόδια τα οποία και είναι τεντωμένα. Στην τρίτη θέση (Θέση3) ο προσευχόμενος έχει το πρόσωπό του στο πάτωμα και ακουμπά τα χέρια του δίπλα από το κεφάλι ενώ τα γόνατα και τα δάκτυλα των ποδιών του ακουμπούνε επίσης το πάτωμα. Στην τέτερτη θέση (Θέση4) ο προσευχόμενος κάθεται στα πόδια του και τα χέρια του βρίσκονται στα γόνατά του.
3.2. κινήσεις της προσευχής
Μεταξύ των τεσσάρων προαναφερθήσεων θέσεων ο προσευχόμενος κάνει τις εξής έξι κινήσεις:
Κίνηση2. από την Θέση1 στην Θέση2
Κίνηση3. από την Θέση2 πίσω στην Θέση1
Κίνηση4. από την Θέση1 στην Θέση3
Κίνηση5. από την Θέση3 στην Θέση4
Κίνηση6. από την Θέση4 στην Θέση3
Κίνηση7. από την Θέση3 στην Θέση1
Πριν την Κίνηση2 ο προσευχόμενος σηκώνει τα χέρια του στο ύψος των αυτιών (Κίνηση1). Τέλος, στο τέλος της προχευχής, στο τελευταίο ρακάατ, ο προσευχόμενος αντί της Κίνησης7 παραμένει καθισμένος (Θέση3) και γυρίζει το κεφάλι του πρώτα προς τα δεξιά (Κίνηση8) και έπειτα προς τα αριστερά (Κίνηση9).
3.3. απαγγελίες της προσευχής
Η προσευχή ξεκινάει με τον προσευχόμενο να λέει: Αλλάχου άκμπαρ (Κίνηση1)
Κατά την διάρκεια της Θέσης1 ο προσευχόμενος καλείται να απαγγείλει το πρώτο κεφάλαιο του Κορανίου (Αλ-Φάτιχα) το οποίο έχει 7 στίχους (άγιατ). Αφότου τελείωσει την απαγγελία του Αλ-Φάτιχα ο προσευχόμενος πρέπει να απαγγείλει οποιοδήποτε άλλο εδάφιο του Κορανίου το οποίο γνωρίζει. Ο κανόνας είναι ότι αυτή η απαγγελεία πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 στίχοι (άγιατ) το μέγιστο μπορεί να είναι όλο το Κοράνι.
Κατά την διάρκεια της Θέσης2 ο πιστός λέει (από μέσα του): "Σουμπχάνα ράμπι-αλα δίμ" που σημαίνει: Δόξα στον Κύριό μου, τον Μεγαλοπρεπή.
Κάτα την διάρκεια της Κίνησης3 ο προσευχόμενος λέει: "Σάμι αλλάχου λιμαν χάμιντα" (ο Αλλάχ εισακούει εκείνους που Τον δοξάζουν).
Για τις κινήσεις 4, 5, 6, 7 ο προσευχόμενος λέει: "Αλλάχου άκμπαρ" (ο Αλλάχ είναι μεγάλος).
Κατά την διάρκεια της Θέσης3 ο πιστός λέει (από μέσα του): "Σουμπχάνα ράμπι-αλα άλα" που σημαίνει: Δόξα στον Κύριό μου, τον Ύψιστο.
Κατά την διάρκεια της Θέσης4 (ολοκληρώνοντας την Κίνηση5) ο προσευχόμενος καλείται να απαγγείλει το Ατ-Τασάχχουντ.
Τέλος για τις κινήσεις: Κίνηση8 και Κίνηση9 ο πιστός λέει: "Ασ Σαλάαμου αλέϊκουμ βα ραχματουλάχ", που σημαίνει: Ειρήνη και ευλογία του Θεού σε εσένα.
Η Θέση2 ονομάζεται: "Ρουκού" και η Θέση3: "Σουτζούντ". Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως σύμφωνα με το ευαγγέλιο ο ίδιος ο Ιησούς (είθε είρηνη μαζί του) έκανε "σουτζούντ": "... έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσευχόμενος ..." (Ματθαίος 26:39).
Πέντε ημερήσιες προσευχές
Στο Ισλάμ υπάρχουν πέντε (φάτζρ, δόχαρ, άσρ, μάγριμπ, ίσσα) ημερήσιες υποχρεωτικές (φάρδ) προσευχές. Σε τρεις από αυτές (δόχαρ, άσρ, ίσσα) ο προσευχόμενος καλείται να εκτελέσει τέσσερα ρακάατ, σε μία (φάτζρ) δύο ρακάατ και σε μία (μάγριμπ) τρία ρακάατ.
Α. Μετάφραση του νοήματος του Ατ-Τασάχχουντ
Φωνητική απόδοσή: Ετιχιαγιάτου λιλάχι βασ σαλαβάτο βαταγιαμπάτου ασσάλαμου αλέϊκα αγιουχανάμπι βαραχματουλάχι βαμπαρκάτουχου ασσάλαμου αλέϊνα βαλα ιμπάντιλαχισ σαλιχίν ασχάντου λα ιλάχα ίλαλάχου βα ασχάντου αννά μοχάμμαντουν αμπντουχου βα ρασούλουχ.
Μετάφραση: Όλη η δόξα, προσευχές και λατρεία ανήκουν αποκλειστικά στον Αλλάχ. Ειρήνη σε εσένα ω Προφήτη και η ελεημοσύνη και ευλογία του Αλλάχ. Ειρήνη σε εμάς και σε όλους τους ενάρετους δούλους του Αλλάχ. Μαρτυρώ πως κανείς δεν είναι άξιος λατρείας εκτός του Αλλάχ και μαρτυρώ πως ο Μοχάμμαντ είναι δούλος και προφήτης Του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
